มีปรากฏการณ์ที่ไม่มีที่สิ้นสุดของภาพที่สวยงามใน “Sylvie’s Love” ท่วงทํานองยุคที่คร่ําครวญ
ของ Eugene Ashe ที่หรูหราในความรู้สึกคลาสสิกที่น่าทึ่งและจังหวะดนตรีแจ๊สที่อิสระ คนแรกที่จะจารึกตัวเองเข้าไปในความทรงจําของคุณ – บางทีอาจทําลายหัวใจของคุณเล็กน้อยด้วยความงามที่แท้จริงของมัน – เป็นหนึ่งในภาพยนตร์ที่น่าจดจําที่สุด นี่คือตัวละครที่เต็มใจของ Tessa Thompson Sylvie วิสัยทัศน์ที่สง่างามโดยกระโจมสไตล์ยุค 60 อันพราวพราวกับท่าทางและความสง่างามในฟร็อกสีฟ้าอันสง่างามก่อนที่เธอจะวิ่งเข้าไปในตัวที่หนีไปเมื่อหลายปีก่อน
มันเกือบจะเหมือนกับมีคนกระซิบเบา ๆ ว่า “โอลด์ฮอลลีวูด” เข้าไปในหูของคุณแล้วกวาดคุณออกจากเท้าของคุณขโมยคุณไปยังดินแดนดักลาสเซอร์คหรือคู่ที่ทําในศตวรรษที่ 21 “ห่างไกลจากสวรรค์” และ “แครอล” โดยทอดด์เฮย์เนส – ที่บรรยากาศที่เขียวชอุ่มสีและอารมณ์จะเพิ่มขึ้นและเครื่องแต่งกายเป็นความฝัน เราตระหนักดีในช่วงเวลาที่หยุดหัวใจที่นักเขียน / ผู้กํากับ Ashe กําลังจะให้สิ่งที่อ่อนโยนอย่างสะดวกสบายกับคุณสมบัติการเล่าเรื่องของเขาในปีสองของเขาพยายามที่จะฟื้นฟูภาพยนตร์โรแมนติกที่พวกเขาดูเหมือนจะไม่ทําทั้งหมดอีกต่อไป ในบริเวณนั้นเพียงลําพังที่ “Brooklyn” ของ John Crowley เพิ่งยืนอยู่ “Sylvie’s Love” รู้สึกดื้อรั้นกล้าที่จะอยู่กับคุณภาพแบบเก่าที่ไม่อาจปฏิเสธได้ในเวลาที่หลายคนดูเหมือนจะยกเลิกความรักที่ซื่อสัตย์ต่อพระเจ้าและภาพของผู้หญิงที่ภาคภูมิใจเล็กน้อยและล้าสมัย
แต่ยังมีบางสิ่งที่มากกว่านั้นที่ทําให้อาเฮอามูร์ท้าทายและก้าวล้ําในแบบของตัวเอง และมองไม่ไกลไปกว่านักแสดงที่ยอดเยี่ยมของภาพยนตร์เรื่อง Black และ PoC เกือบทั้งหมดที่จะเห็นมัน ภาพยนตร์ที่เคลือบในคุณลักษณะบางอย่างของยุคทองมันอาจจะเป็น แต่ “ความรักของ Sylvie” เป็นเรื่องเกี่ยวกับตัวละครมากยุคที่มักจะเพิกเฉยในการส่งออกของพวกเขาล้มเหลวที่จะรับรู้พวกเขาเป็นตัวเอกของเรื่องราวของตัวเอง แอชกล่าวว่าดีที่สุดหลังจากรอบปฐมทัศน์ซันแดนซ์ของ “Sylvie’s Love” ย้อนกลับไปในเดือนมกราคมโดยสังเกตว่าเขาได้รับแรงบันดาลใจในการเขียนบทของเขาหลังจากดูภาพถ่ายที่มีความสุขเก่า ๆ ของครอบครัวของเขาเองจากปี 1950 เมื่อเห็นว่าบรรพบุรุษของเขาดําเนินชีวิตด้วยความรักและศักดิ์ศรีอย่างไรเขาจึงตัดสินใจที่จะสะท้อนความจริงที่เขาพบในภาพเหล่านั้น ความเป็นจริงทางเลือกที่ไม่ได้สะท้อนบ่อยในโรงภาพยนตร์เกี่ยวกับประสบการณ์สีดําแม้ในปัจจุบัน “ผมอยากสร้างภาพยนตร์ที่คนผิวดําในยุคนั้นไม่มีตัวตนผ่านความทุกข์ยาก แต่ต้องผ่านความรัก”
ด้วยความสัมพันธ์ที่นอกลู่นอกทางอีกครั้งของวิลโลวีและซิลวี่ที่มีไหวพริบและโรเบิร์ตผู้มีเสน่ห์
(Nnamdi Asomugha) ซึ่งเป็นความรักที่หายไปนานของเธอ เขาสร้างชิ้นส่วนของปลายยุค 50 และต้นยุค 60 ที่ยุคเหยียดเชื้อชาติกวนจังหวะสิทธิพลเมืองและการเพิ่มขีดความสามารถของขบวนการปลดปล่อยสตรีอย่างเห็นได้ชัดและมีอยู่อย่างเห็นได้ชัด – ซิลวี่ล่วงหน้าของเราอ่านเบ็ตตี้ฟรีดานของผู้หญิงมิสทีคในฉากเดียวหลังจากทั้งหมด – แต่การต่อสู้ที่พวกเขานํามาด้วยนั้นไม่ใช่จุดสนใจหลักของเรื่องราว แต่ Ashe กลับทําให้เลนส์ของเขาแน่นกับความปกติของชีวิตประจําวันของยุคสมัยซึ่งเป็นความหรูหราที่เดิมๆ เกือบได้รับจากเรื่องราวสีขาวเป็นศูนย์กลางในยุคนั้น
เราได้พบกับซิลวี่ในนิวยอร์กในช่วงปลายยุค 50 ในฐานะหญิงสาวในอุดมคติที่ทํางานที่ร้านแผ่นเสียงของพ่อของเธอรอคู่หมั้นที่ส้นสูงของเธอเลซี่ (อลาโนมิลเลอร์) กลับมาจากสงครามและใช้เวลาว่างไปกับโมนาเพื่อนสนิทที่มีจิตวิญญาณของเธอ (Aja Naomi King) จากนั้นก็มาถึงผู้เล่นแซกโซโฟนที่หล่อเหลาและน่าสนใจโรเบิร์ตในฤดูร้อนหนึ่ง เขารับงานพาร์ทไทม์ที่ร้านสร้างมิตรภาพที่ร้อนแรงกับ Sylvie ที่คาดการณ์ว่าจะกลายเป็นความรักมากกว่าวันที่บังเอิญและโอบกอดในเวลากลางคืนบนถนนก้อนหินควันซึ่งนักถ่ายทําภาพยนตร์เลนส์พื้นผิวของ Declan Quinn จับภาพบนฟิล์ม 16 มม. ได้อย่างสวยงาม แต่ชีวิตของทั้งคู่ก็เปลี่ยนไปอย่างไม่แน่นอนโดยอาชีพดนตรีของโรเบิร์ตออกนอกเหนือความฝันที่ดุร้ายที่สุดของเขา (Jemima Kirke hammy แสนอร่อยรับบทเป็นผู้จัดการที่ทรงพลังของเขา) และการตั้งครรภ์ที่ไม่ได้วางแผนไว้ของ Sylvie บังคับให้เธอกลับไปอยู่กับเลซี่ซึ่งตกลงที่จะเลี้ยงดูลูกของซิลวี่ (แน่นอนในแฟชั่นท่วงทํานองที่แท้จริง Sylvie เก็บการตั้งครรภ์ของเธอจากโรเบิร์ตเพื่อหลีกเลี่ยงอันตรายต่ออาชีพดนตรีที่เบ่งบานของเขา)
ภายใต้ชุดประจํายุคที่อุดมไปด้วยและหลากหลายของ Phoenix Mellow ของเอวที่กอดกางเกงบุหรี่กระโปรงเต็มและรองเท้าโลฟเฟอร์และการออกแบบการผลิตวินเทจที่สะดุดตาของ Mayne Berke ที่มีรายงานว่าแฟชั่น Harlem วินเทจในสตูดิโอจํานวนมาก Ashe เก็บเรื่องราวความรักไว้อย่างน่ารื่นรมย์ เมื่อคู่ดูโอพบกันอีกครั้งโดยกระโจมดังกล่าวข้างต้นความรักของพวกเขาบวมอีกครั้งและพวกเขาหยิบขึ้นมาที่พวกเขาได้ทิ้งไว้ ที่ที่แอชไปผจญภัยมากขึ้นคืออาชีพของซิลวี่ในฐานะโปรดิวเซอร์โทรทัศน์ นอกเหนือจากคะแนนดั้งเดิมที่เร่าร้อนของ Fabrice Lecomte และเพลง bebop คลาสสิกแล้วเรายังดูหญิงสาวที่เติบโตในฐานะผู้ช่วยของผู้ผลิตเครือข่ายที่โดดเด่น (โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้หญิงผิวดําที่รับบทโดย Ryan Michelle Bathe) และเล่นกลความต้องการของชีวิตในบ้านของเธอกับ Lacy ด้วยเส้นทางอาชีพที่กําลังขยายตัวของเธอ เมื่อเธอกลับมาพร้อมกับโรเบิร์ตและการเพิ่มขึ้นของ Motown ลดอนาคตของโรเบิร์ตในฐานะนักดนตรีแจ๊ส Ashe ยังทําให้งานของคู่รักบ้าคลั่งในการติดตามการแข่งขันค่อยๆตรวจสอบจุดตัดของความรักและการเสียสละผ่านการตกแต่งที่น่าพอใจและบิดเบี้ยวกับเรื่องราว
มันไม่ใช่สปอยเลอร์ที่จะเปิดเผยว่านี่เป็นเรื่องราวความรักที่พิชิตได้ทุกประเภท ขอบคุณในส่วนของเคมีที่ปฏิเสธไม่ได้ระหว่างทอมป์สันและ Asomugha และการแสดงที่ประณีตอย่างงดงามของพวกเขาแม้แต่การพัฒนาที่เศร้าที่สุดที่นี่ก็ถูกตอบโต้ด้วยกระแสความสะดวกสบายที่ส่งสัญญาณว่าทุกอย่างจะดีอย่างไรในที่สุด แต่ลักษณะเดิมพันต่ําของ “Sylvie’s Love” ซึ่งคิดค่าใช้จ่ายชีวิตของคนที่เราคุ้นเคยกับการเห็นในสถานการณ์ที่มีเดิมพันสูงเป็นสิ่งที่ทําให้ภาพยนตร์ของ Ashe เป็นการเล่นการพนันที่มีความเสี่ยง นิสัยที่น่ากลัวของมันรู้สึกรุนแรงอาจจะปฏิวัติอย่างเงียบ ๆพร้อมให้บริการแล้วใน Amazon
